Od kilku lat temat obywatelstwo nieletnich dzieci zagranicznych rodziców wywołuje debatę publiczną. Obecnie Izba Deputowanych analizuje projekt ustawy, który przedstawia Ius Scholae, czyli możliwość uzyskania obywatelstwa włoskiego po ukończeniu co najmniej 5 lat nauki we Włoszech. Jeśli zostanie uchwalony, to prawo pozwoliłoby prawie milion imigrantów urodzonych tutaj lub przybyłych przed 12 rokiem życia, aby zostać Włochami pod każdym względem.
Wśród tych, którzy opowiadają się za i tych, którzy są przeciw, postaramy się zrozumieć, jak działają obecnie obowiązujące przepisy i jakie są różnice między różnymi propozycjami, które w ostatnich latach miały zmienić sytuację.
Co mówi dziś prawo?
Do dziś bowiem prawo naszego kraju pozwala: dzieci imigrantów którzy urodzili się tutaj – a przynajmniej przybyli jako dziecko – aby ubiegać się o obywatelstwo włoskie dopiero po ukończeniu 18 lat. Dla wielu wydaje się to niesprawiedliwe, ponieważ chłopcy i dziewczęta, którzy mieszkali tu przez całe (lub większość) swoje życie, uczęszczali do naszych szkół, oddychali naszą kulturą, a przede wszystkim czują się Włochamipowinien mieć możliwość uzyskania dostępu do obywatelstwa na długo przed osiągnięciem pełnoletności.
Najnowszym i najbardziej znanym przykładem w tym zakresie jest ten związany z TikToker Khaby Lame, który mimo dorastania w prowincji Turyn, w wieku 22 lat nadal ma nadzieję na uzyskanie włoskiego obywatelstwa.
Ius Scholae, Ius Soli ORAZ Ius Sanguinis
Przez lata toczyła się częsta debata na temat kwestii prawnej związanej z mechanizmami nadawania obywatelstwa. Od jakiegoś czasu przyzwyczailiśmy się więc do słyszenia dziwnych słów, takich jak Ius Soli lub Ius Sanguinis (z drugiej strony, jeśli chodzi o kwestie związane z prawem, często używa się łaciny), ale co dokładnie oznaczają te pojęcia? zróbmy trochę jasności.
Ius Sanguinus: tłumaczy się jako „prawo krwi” i jest zasadą, która obecnie reguluje nabywanie obywatelstwa w naszym kraju. Według Ius Sanguinis w rzeczywistości Włosi to ci urodzeni przez co najmniej jednego rodzica posiadającego obywatelstwo i dlatego „dziedziczy krew”. Tak więc ci, którzy mają włoską matkę lub ojca, stają się Włochami po przyjściu na świat.
Ius Soli: to „prawo do ziemi” od dawna znajduje się w centrum debaty publicznej i politycznej. Zgodnie z tą zasadą w rzeczywistości każdy urodzony we Włoszech zostałby Włochem, niezależnie od narodowości rodziców. Ten system jest stosowany na przykład w Stanach Zjednoczonych.
Ius Scholae (lub Ius Culturae): dochodzimy zatem do „prawa szkolnego” (lub kultury), o którym mówimy w dzisiejszych czasach. W ten sposób obywatelstwo nie jest aktywowane automatycznie po urodzeniu, ale dopiero po ukończeniu cyklu studiów przez określony czas (dziś we Włoszech mówimy o pięciu latach). Zasada stojąca za Ius Scholae polega na tym, że poprzez szkołę nieletni ma możliwość poznania i zintegrowania się z naszą kulturą do tego stopnia, że na długo przed ukończeniem 18 roku życia musi być uważany za 100% Włocha.